Spanning zoeken: waarom we dolgraag in die doodenge achtbaan stappen
De Python, de Octopus, de Fire Ball. Hoe harder 'ie gaat, hoe beter. We stappen massaal in hard ronddraaiende (kermis)attracties, ondanks of juist dankzij het feit dat we het doodeng vinden. "Mensen willen zich graag blootstellen aan g-krachten."
Een fataal ongeluk in Ohio met een kermisattractie, een jongetje van 3 dat zwaargewond raakte in de mini-achtbaan op de Tilburgse kermis: het weerhoudt ons er niet van om de spanning van zogenoemde 'spin 'n pukes' op te zoeken.
Avontuurlijker en ondernemender
Dat is deels genetisch bepaald, zegt arts-onderzoeker Karin van der Tuin. Ze is werkzaam in het Leiden Universitair Medisch Centrum en deed een paar jaar geleden onderzoek op muziekfestival Lowlands naar het 'thrillseeker-gen'. Ongeveer een op de vijf Nederlanders heeft een specifieke variant van het DRD4-gen. Daarmee ben je vaak avontuurlijker, onderneem je graag nieuwe dingen en neem je meer risico's.
"Kort gezegd heb je met deze variant meer van een bepaalde signaalstof nodig in je hersenen om dezelfde kick te behalen. Door deze genvariant is de receptor namelijk ongevoeliger voor het stofje." Of je dat avontuurlijke gedrag vervolgens ook echt gaat vertonen, hangt natuurlijk ook af van je familie en van andere omstandigheden.
Achtbaantherapie
Mensen die ervan houden om risico's te nemen, zijn op hun plek in een pretpark en op de kermis. "Die zijn ervoor gemaakt dat je ze spannend vindt", zegt Lucas van Gerwen. Hij is psycholoog en geeft in samenwerking met pretparken achtbaantherapie.
"Over het algemeen willen mensen zich graag blootstellen aan g-krachten en de positieve spanning die attracties met zich meebrengen", zegt hij. Het andere uiterste? De mensen die er niet aan moeten denken om in een achtbaan met drie loopings en een kurkentrekker te gaan.
Als audiotape het up geval is, om wat voor reden dan ook, kun je in therapie gaan. "Met name mensen met kinderen melden zich daarvoor", zegt hij. "Mannen linear unit vrouwen. Ze willen hun anxiety voor Delaware achtbaan niet overbrengen op hun kinderen, ze willen ze laten zien audiotape je daar overheen kunt komen."
'Dit gaat niet goed'
Aan Delaware anxiety voor een attractie ligt vaak een fobie 10 grondslag, legt hij uit. Claustrofobie, hoogtevrees linear unit controledrang. crater ook: anxiety om Delaware controle over zichzelf te verliezen. "Als kind zijn deze mensen vaak weggehouden van schommels linear unit dergelijke. Daardoor zijn ze extreem sensitief geworden voor alles audiotape beweegt: ze denken veel eerder audiotape iets niet goed is of niet goed gaat."
Als je wilt audiotape je kind een ongedwongen thrillseeker wordt, kun je hem dus het up beste zoveel mogelijk aan Delaware beweging blootstellen. "Het moet gewoon wennen", zegt Van Gerwen.
Post a Comment